Friday, June 25, 2010

உசுரே போகுதே

கடந்த சில நாட்களாக அடிக்கடி காதில் விழும் பாடல் ராவணன் படத்திலிருந்து
'உசுரே போகுதே உசுரே போகுதே உதட்டை நீ கொஞ்சம் சுழிக்கையிலே' என்ற பாடல். நான் முன்பே சொன்ன மாதிரி கேட்டுக் கேட்டு இப்போது அந்த பாட்டு ரொம்பவும் பிடித்து போய் விட்டது. எனக்கு எப்போதுமே
இதுபோன்ற நாட்டுப் புற பாடல்கள் என்றால் மிகவும் பிடிக்கும். சாதாரண மக்களின் அன்றாட வாழ்க்கையில் நடக்கும் நல்லது கெட்டது இவைகளை அன்றாட வழக்குப் பேச்சில் விவரிக்கும் பாடல்கள் மனதைத் தொடுவதில் ஆச்சரியம் இல்லை. நாட்டுப்புறப் பாடல்களில் நம்முடைய உணர்ச்சிகளையும் எண்ணங்களையும் சிரமப்பட்டு அழகுபடுத்தாமல், அப்படியே அப்பட்டமாக சொல்லுவதால் என்னால் அவை விவரிக்கும் விஷயங்களை உணர முடிகிறது. காதலன் காதலியிடம் பேசும்போது அப்படித்தானே பேசுவான்? இல்லை மிகவும் கஷ்டப்பட்டு பயங்கரக் கவித்துவமாய் 'மின்னலை பிடித்துத் தூரிகை சமைத்து ரவிவர்மன் எழுதிய வதனமடி' என்று சொன்னால் கேட்பதற்கு அழகாக இருந்தாலும் செயற்கையாக இல்லையோ? வைரமுத்துவே அவரது காதலியிடம் பேசும்போது இப்படிப் பேசுவாரா என்ன? போதாக்குறைக்கு சினிமாக் காதலன் அபாரமான கற்பனையுடன்
'கோபுரமே உன்னை சாய்த்துக்கொண்டு உன் கூந்தலில் மீன் பிடிப்பேன்' என்றெல்லாம் பாடும்போது என் போன்ற ஞானசூன்யங்களுக்கு அது
'கூந்தலில் பேன் பிடிப்பேன்' என்பது போலத் தோன்றும். நமக்கு இந்த காதல் கத்திரிக்காய் இந்தஅனுபவம் எல்லாம் கொஞ்சம் கிடையாதா அதுதான் கஷ்டம்.
எப்பவும் போல எங்கயோ ஆரம்பித்து எங்கேயோ போய்க் கொண்டிருக்கிறேன்.

அந்த 'உசுரே போகுதே' பாட்டு கேட்கும்போது சில மணி நேரமே பார்த்த பெண்ணின் மீது எப்படி இப்படி காதல் வரும் என்று தோன்றியது. இல்லை அவள் அழகு அப்படி அவரைக் கொல்லுகிறது என்கிறாரா?( ஆங்கிலத்தில் Breath-taking என்பார்களே?)
ஆழ்ந்த காதல் உணர்வைப் பற்றி பேசும்போதெல்லாம் ஏன் கவிஞர் சாவைபற்றி பேசுகிறார் என்பது எனக்குப் புரிவதே இல்லை.
உதாரணமாக 'காதலன்' படத்தில் வரும் 'என்னவளே' பாடலில் வரும் வரிகள்:
இது சொர்க்கமா நரகமா சொல்லடி உள்ளபடி-
- நான்
வாழ்வதும் விடைகொண்டு போவதும் உந்தன்
வார்த்தையில் உள்ளதடி

'கண்டுகொண்டேன் கண்டுகொண்டேன்' படத்தில் 'சந்தன தென்றல்' பாட்டிலிருந்து
என் தளிர் மலரே இன்னும் தயக்கமென்ன
என்னைப் புரியாதா இது வாழ்வா சாவா


'பாம்பே' படத்தில் 'உயிரே உயிரே' பாடலில்:
காதல் இருந்தால் எந்தன் கண்ணோடு கலந்துவிடு
காலம் தடுத்தால் என்னை மண்ணோடு கலந்துவிடு

'உயிரே' படத்திலிருந்து 'என் உயிர்பாடலில்:
என் ஆறறிவில் ரெண்டு காணவில்லை
என் ஆருயிரே என் ஓருயிரே
வந்து சேர்ந்துவிடு என்னை சேர விடு
இல்லை சாக விடு

ஏன் ஏன் ஏன் இப்படி?
காதலுக்காக வயதுப்பிள்ளைகள் தற்கொலை பண்ணிக் கொள்ளும்போதெல்லாம் யோசித்திருக்கிறேன் - வாழ்க்கையில் பார்க்க வேண்டியது எவ்வளவோ இருக்கிறது இதற்குள் விரும்பிய ஒரு பெண்ணோ பையனோ கிடைக்கவில்லை என்பதற்காக வாழ்வையே தியாகம் செய்யும் அளவிற்கு அது எப்படிப்பட்ட காதல் என்று. காதல் என்பது வாழ்கையின் ஒரு அத்யாயம்தானே அதுவே வாழ்கையா என்று.
பெரும்பாலும் ஆண்கள் பாடும் பாடல்களில்தான் இந்த மாதிரியான ஒரு செண்டிமெண்ட் அடிக்கடி வருகிறது. காதல்வசப்ப்படும்போது ஆண்கள் மிகவும் உணர்ச்சி வசப்படுகிரார்களா இல்லை வாழ்வு/சாவு என்ற இரண்டு சாத்தியம்தான் உண்டு என்று சொல்லி தான் காதலிக்கும் பெண்ணை blackmail செய்கிறார்களோ?

இந்தப் பாடல்களை எல்லாம் நிஜக்காதல் அல்ல சினிமாவுக்காக மிகைப்படுத்தப்பட்ட உணர்வுகள் என்று இந்த பிள்ளைகளுக்கு எப்படி புரிய வைப்பது?
சினிமாதான் இதற்கெல்லாம் காரணம் என்று சொல்ல வரவில்லை. ஆனால்ஒரு பெண்ணோ பையனோ நம்மைக் காதலிக்கும்போது நம் ஒவ்வொருவருக்கும் நாமும் ஒரு ஹீரோ போன்ற உணர்வு ஏற்பட வாய்ப்பு இருக்கிறது. அப்போது இந்த பாடல்கள் எல்லாம் நம்மை பாதிக்கும் வாய்ப்பும் இருக்கிறது என்று சொல்கிறேன்.
நமக்குப் பிடித்தவரோடு வாழ்க்கை அமைத்துக்கொள்ளவேண்டும் என்பது எல்லோரும் எதிர்பார்க்ககூடிய நியாமான ஆசைதான். இதையும் மிக அழகாக சொல்வார் கவிஞர் ' மின்சாரக் கனவு' படத்தில் ஒரு பாடலில் :
பெண்ணே பெண்ணே
பூங்காற்று அறியாமல் பூவைத் திறக்க வேண்டும்
பூகூட அறியாமல் தேனை ருசிக்க வேண்டும்
அடஉலகை ரசிக்க வேண்டும் நான் உன் போன்ற
பெண்ணோடு

உடன் சேர்ந்து உலகை ரசிக்க காதலியே மனைவி ஆவது பெரிய வரம்தான். ஆனால் கிடைக்காது போனால் வாழ்க்கை முடிந்து போக வேண்டாமே? ஆறு பில்லியன் மனிதர்களில் இன்னொருத்தி அதே போல் இல்லாமலா போவாள்?

வாழ்வு என்பது ஒரு பிரசாதம் போல அதை இன்னொருவருக்காக அழித்துக்கொள்வது என்பது வாழ்வையே அவமதிப்பது போலாகும். நாம் வாழ்வை அர்த்தமுள்ளதக்குவது நாம் கையில் இருக்க வேண்டும். அதை இன்னொருவரால்தான் அர்த்தப்படுத்தமுடியும் என்று நினைப்பது மடத்தனம். இதனால்தானோ என்னமோ எனக்கு " விண்ணைத்தாண்டி வருவாயா' படம் பிடித்திருந்தது. அவனும்தான் அலைந்துகொண்டிருந்தான்:
வாழ்வுக்கும் பக்கம் வந்தேன்
சாவுக்கும் பக்கம் நின்றேன்
என்று.
அப்படி விழுந்து விழுந்து காதலித்த பெண் கிடைக்கவில்லை என்றாலும் செத்துப்போகாமல் வாழ்ந்து அதில் வெற்றியும் பெற்று காட்டுகிறானே அதானால்அந்தப் படம் எனக்குப் பிடித்தது.

சரி இப்பொழுது போய் இன்னொரு தரம் கேட்கிறேன் 'உசுரே போகுதே' பாடலை.

7 comments:

  1. ROFL at "Pen Pidippen" :-)

    Nice selection of lyrics equating Love failure with death.

    "Manandhaal Mahadevan Illayenraal Maranadevan" comes to mind

    A majority of lyricists consider death to be an apt metaphor for the bottomless abyss of disappointment/loss felt in unrequited love

    Its an enduring theme perhaps because the concept of death is a "romantic" one - fascinating, unknown, unexpected, mysterious, inevitable

    As Amitabh sings in Mukaddar Ka Sikandar (sorry to quote a Hindi song in a Tamil blog)

    Zindagi To Bewafa Hai
    Ek Din Thukraayegi
    Maut Mehbooba Hai Wo Aakar
    Saath Lekar Jayegi

    Death is equated to a faithful beloved

    ReplyDelete
  2. PV:
    the concept of death is a "romantic" one - fascinating, unknown, unexpected, mysterious, inevitable

    Interesting...hm...
    Thanks for that song from MkS
    I meant to ask if there are other languages where this kind of intensity is shown in love songs.
    Nama Tamilians konja adhigamae unarchivasappaduvome - indha theekkulikaradhu adellam nammildane adhigam. someone once said that spanish people are also like us espcially the Latin American ones. it is interesting to know of such songs in Hindi. In fact Urdu might also have such intense love poems I think.

    ReplyDelete
  3. There are many poems in Uurdu (by Ghalib especially) that exhort the virtues of death over failure in love.

    Same with Hindi Film Songs - though most lyrically sound Hindi fim songs are written in Urdu by lyricists - when it comes to the language of love, Urdu is always preferred over plain old Hindi

    ReplyDelete
  4. Hi. Nice post. As I was reading this, I was able to recall a couple of songs here.
    First one from Kaaka Kaaka, uyirin uyire song.
    "paadham engum saavin ranangal
    naragamagum kaadhal kanangal
    ...........................
    thaamadikkum ovvoru kanamum, thavanai muraiyil maranam nigazhum"

    The other one from the movie Kaadhal. The guy is so happy at the thought of being with his lady love that he says, "maranam dan vandhaalum poo chendu thandhu, un madiyil thalai saaithu irappen penne!"

    ReplyDelete
  5. I didn't know you had a Tamil blog. And this is so nice. Loved your banana leaf post from the other blog.

    That movie 'kaaka kaaka' talked about dying in all its songs. I thought it was the undercurrent of the movie.

    ReplyDelete
  6. Resigning to reality and accepting it as destiny or saying que sera sera and going ahead is no more in fashion be it here or anywhere else in the world. The current trend is to believe that you have it in yourself to make things happen and when that faith is defeated and one fails, the only way out seems to be death since one doesnt have the strength to face oneself after that. And these movie songs have only added fuel to the fire. Or did they start this trend??? Given the type of impact movies have on the younger generation it is quite possible.

    ReplyDelete
  7. Shubhashree: Thanks for visiting. Tamil blog is not even a month old. Banana leaf post was originally written here.
    Must listen to those songs - I like Thamarai/ harris jayaraj combo songs.

    Lalsan: vaanga thangachi, kadaiseele comment poda periya manasu vandudhakkum. nanri.
    Ya when they say 'everything is possible" for them, how does a small thing like a love failure make them throw away their life? I notice that there is a lot of cinematic behaviour among people today. They talk like the way these actors speak in films.They dress like them. May be cinema has amuch larger influence on shaping their thinking than we actually imagine.

    ReplyDelete